در روزگاری که اغلب بازی‌ها، بازیکن‌ها را به انزوای دیجیتال می‌کشانند، یک رویداد متفاوت در دل یک گیم‌نت زنجیره‌ای ایرانی نشان داد که بازی می‌تواند افراد را دور هم جمع کند، نه جدا. مسابقات بازی «بزن بهادر» در گیم‌نت اکسین، فراتر از یک رقابت ساده بود؛ روایتی تازه از کنار هم بودن، از هیجان دسته‌جمعی، از شادی خانواده‌هایی که آمده بودند تا سهمی در دنیای دیجیتال فرزندانشان داشته باشند. این‌بار خبری از بازی‌های خارجی نبود؛ صحنه در اختیار یک بازی تماماً ایرانی بود و جایزه‌ای که هیجان را به اوج رساند: یک دستگاه پلی‌استیشن5 !
به گزارش روابط عمومی بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای، آنچه مهم است اینکه، پشت این اتفاق پرشور، تفکری است با رویکرد بازتعریف جایگاه بازی‌های ایرانی در سبک زندگی روزمره است. درگفت‌وگو با ابوالفضل صادق مدیر استودیو «تتراپازل» که این مسابقه با محوریت بازی این استودیو یعنی «بزن بهادر» برگزار شد از تجربه برگزاری مسابقه بازی‌های موبایلی ایرانی بازی در گیم‌نت‌های شلوغ و استقبال خانواده‌ها.
در ادامه این گفت‌وگو را بخوانید:
برگزاری مسابقاتی ویژه بازی‌های موبایلی ایرانی در گیم‌نت آن هم در فضایی خانوادگی، برای شما به عنوان بازی‌ساز چه جور تجربه‌ای بود؟
راستش برای من تجربه‌ای خیلی متفاوت و لذت‌بخش بود. اینکه بازی ما نه فقط توسط گیمرهای حرفه‌ای، بلکه در یک فضای خانوادگی دیده شد، حس زنده بودن بازی را چند برابر کرد. دیدن پدر و مادرها کنار بچه‌ها که تشویق‌شان می‌کردند و بعضا خودشان وارد رقابت شدند، واقعاً انگیزه‌بخش بود. به‌نوعی حس کردیم بازی از صفحه موبایل خارج شده و تبدیل به یک اتفاق اجتماعی شده است.
با توجه به این تجربه، چه چالش‌هایی در برگزاری یک رویداد گیمی در فضای فیزیکی گیم‌نت‌ها وجود داشت؟
بزرگترین چالش هماهنگی‌های فنی بود. مثلاً اطمینان از اینکه اینترنت پایدار باشد، و روند رقابت‌ها منصفانه پیش رود. از طرف دیگر، مدیریت فضا برای حضور خانواده‌ها و بچه‌ها هم موضوع مهمی بود. باید بین هیجان گیم‌نت و فضای خانوادگی تعادل ایجاد می‌کردیم تا همه احساس راحتی کنند که مجموعه اکسین فضای بسیار خوبی برای این مسابقه بود. ما پلیری داشتیم که بابا پلیر بود و بچه تشویق می‌کرد و برعکسش هم بود.
حضور خانواده‌ها در کنار بازیکنان، چه تاثیری بر فضای رویداد و تجربه بازی داشت؟
حضور خانواده‌ها فوق‌العاده مثبت بود. حضور خانواده‌ها باعث شد فضای رقابت از حالت صرفاً جدی و فنی خارج شود و حال‌وهوای دوستانه و صمیمی پیدا کند و چیزی که مرا واقعا سورپرایز کرد این بود که سن پلیرهای جدی ما خیلی زیاد بود و تقریبا هم سن و سال خودمان بود. مثلا اینکه یک پلیر 48 ساله داشتیم بود.خیلی از شرکت‌کننده‌ها با اینکه بچه داشتن ولی خودشان بازی می‌کردند.
بارخوردهایی که از خانواده‌ها و حتی دیگر بازی‌سازان در خصوص این اتفاق گرفتید، چطور بود؟
بازخوردها واقعاً دلگرم‌کننده بود.خیلی از باگ‌های بازی را آنجا پیدا کردیم، بعضا وقتی دیدم پلیرهایی از یک باگی چقدر خشمگین و عصبانی می‌شوند واقعا شرمنده شدم. بعد از همین تورنمنت کلی تغییرات جدید از بازخورد پلیرها گرفتیم و اعمال کردیم. از طرف دیگر خانواده‌ها از اینکه یک محیط امن و سالم برای بازی بچه‌ها فراهم شده، خیلی خوشحال بودند. بعضی‌ها می‌گفتند اولین بار است حضور در چنین فضایی که بازی بخشی از جمع خانوادگی شود را تجربه می‌کنند. از طرف دیگر، خیلی از بازی‌سازها هم گفتند این مدل رویداد می‌تواند الگوی خوبی برای معرفی بازی‌های ایرانی باشد.
آیا پیش از تجربه خاصی از همکاری با گیم‌نت‌ها برای ایجاد محیطی مناسب برای رقابت‌ها داشتید؟
تجربه مسابقات این شکلی را با بنیاد داشتیم ولی با گیم‌نت‌ها، نه. این اولین باری بود که به شکل حرفه‌ای با گیم‌نت‌ها برای برگزاری مسابقه هماهنگ شدیم. تجربه جالبی بود، چون باعث شد بهتر بفهمیم چطور میشود فضای فیزیکی گیم‌نت‌ها را با نیازهای بازی‌های موبایلی ترکیب کرد. همچنین این اتفاق برای گیم‌نت‌ها هم خوب است و باعث میشود بچه‌ها این فضا را به دوستان خودشان هم معرفی کنند. البته که مجموعه اکسین واقعا از نظر امکانات و فضا در خاورمیانه جزو بهترین‌ها است و شاید برگزاری این مسابقه در گیم‌نت کوچک امکان‌پذیر نبود.
حضور استریمرهای شناخته‌شده در این رویداد چه تاثیری در دیده شدن بازی «بزن بهادر» داشت؟
استریمرها عملاً به پلی بین ما و جامعه گیمرها تبدیل شدند. وقتی آنها بازی را تجربه کردند و واکنش‌های طبیعی و هیجانی نشان دادند، بازیکن‌های زیادی از طریق آنها با «بزن بهادر» آشنا شدند. این نوع دیده شدن چون واقعی و خودجوش بود از هر تبلیغی مستقیم مؤثرتر بود.
برگزاری چنین مسابقاتی برای دیگر بازی‌های موبایلی ایرانی که جوایز قابل توجهی هم برای آن در نظر گرفت و مشارکت دیگر استودیوها چقدر می‌تواند به رشد و توسعه بازار بازی‌های موبایلی ایرانی در میان کاربران و خانواده‌ها کمک کند؟
به نظرم هنوزESPORT جای خودش را در ایران پیدا نکرده است، درهمه جای دنیا این نوع مسابقات درآمد خوبی ایجاد می‌کنند.کشور عربستان این روزها بزرگترین سرمایه‌گذاری را در این بخش انجام داده است. از طرفی دیگر وقتی بازی‌های ایرانی به شکل رویدادهای واقعی و جذاب بین مردم معرفی شوند، اعتماد و علاقه کاربرها هم بیشتر میشود. این‌طوری خانواده‌ها هم متوجه می‌شوند که بازی فقط وقت‌گذرانی نیست، بلکه می‌تواند تجربه‌ای فرهنگی، رقابتی و حتی آموزشی باشد. اگر استودیوهای بیشتری وارد این مسیر شوند، قطعاً بازار بازی‌های ایرانی جان تازه‌ای می‌گیرد.
