شهریار ازهاریان‌فر از سازندگان بازی آمیرزا معتقد است امسال هم به دلیل فشارهای اقتصادی و هم به دلیل رقابتی‌ترشدن بازار بازی‌های ویدیویی سال سختی برای بازی‌سازان خواهد بود و برطرف‌کردن نیازهای مالی و یافتن راه‌های جدید کسب و کار اولویت اصلی امسال بازی‌سازان است.

در ادامه گفت‌وگوی روابط عمومی بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای را با این بازی‌ساز می‌خوانید:

از نظر شما صنعت بازی ایران در سال جاری بیشتر به کدام سمت می‌رود و نیازهای بازی‌سازان برای ادامه فعالیت در این سال چیست؟

من فکر می‌کنم یکی از سخت‌ترین سال‌ها برای صنعت بازی، امسال خواهد بود، چون هم فشار تحریم‌ها بیشتر شده و هم فضای کار رقابتی‌تر. گذشته از این موضوع، بحث ترندینگ هم وجود دارد که بیشتر بازی‌سازها به‌تبع آن به‌سمت بازی‌هایی کشیده می‌شوند که الان در دنیا ترند هستند. مثلا پارسال و سال قبل از آن، ترند بازی‌ها سبک بازی کلمات بود و امسال بیشتر بازی‌های کژوال و بازی‌های رومیزی یا همان بردگیم ترند هستند. بنابراین، بازی‌سازان بیشتر سراغ طراحی این سبک بازی‌ها می‌روند. در کل، من فکر می‌کنم امسال می‌تواند سال بسیار سختی  برای اکثر شرکت‌ها باشد؛ زیرا به دلیل تحریم اپل بخش بزرگی از منابع مالی که می‌توان از طریق نشر بازی روی پلتفرم‌هایی که با سیستم عامل iOS کار می‌کنند، تامین کرد را الان دیگر نمی‌توانیم تامین کنیم.

پس به‌نظرتان نیاز بازی‌سازها در سال جاری بیشتر نیاز مالی است با توجه به شرایط اقتصادی و تحریم‌ها.

بله، هم نیاز مالی و هم یافتن راه‌های جدید کسب و کار؛ مثلا الان که ما از سمت اپل تحریم شده‌ایم، چه جایگزینی برای آن داریم؟

با توجه به شرایط سخت کاری امسال، به‌نظرتان جایگاه صنعت بازی ایران در چنین شرایطی حفظ می‌شود؟

جایگاه صنعت بازی ایران به‌نسبت قبل خیلی بهتر شده و اگر پنج سال پیش را برای مثال در نظر بگیرید، صنعت بازی ایران ۷۰ الی ۸۰ درصد بزرگ‌تر شده و رشد کرده است. آماری که بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای منتشر می‌کند نیز نشان‌دهنده این رشد است و این روند به‌نظر من ادامه خواهد داشت، اما امسال با سرعت کمتری پیش می‌رود.

پس معتقدید که صنعت بازی ایران در این شرایط نیز رو به رشد است.

بله، رو به رشد است اما اگر بخواهیم توسعه آن را در نظر بگیریم، توسعه کمتری امسال اتفاق می‌افتد؛ از آن‌جا که رشد مفهومی کیفی است و توسعه کمی، می‌توانم بگویم صنعت بازی ایران از نظر من امسال نیز رشد می‌کند اما کمتر توسعه می‌يابد.

در نتیجه، شتاب رشد نیز به نسبت کمتر خواهد بود.

بله، شتاب کمتر خواهد بود و حجم معاملاتی که انجام می‌شود و حجم درآمدهای حاصل از آن نیز به‌نسبت پارسال کمتر خواهد بود.

در بحث زیرساختی دیگر چه چیزهایی نیاز است تا بتوان شتاب رشد صنعت بازی‌ را حفظ کرد؟

بیشتر زیرساخت‌های حقوقی نیاز بازی‌سازهای کشور هستند و موانعی که در این زمینه برای فعالیت وجود دارد. صنعت بازی در کل خیلی متکی به پول نیست که بگوییم ما برای شروع بودجه‌ای تخصص بدهیم تا درنهایت نیز فروش و سود بیشتری عایدمان شود؛ این تصور، تصور غلطی است. صنعت بازی بیشتر متکی بر خلاقیت و تجربه است. این‌که بگوییم زیرساخت‌های بزرگی نیاز است و باید برای به‌وجود آوردن آنها کلی وقت بگذاریم، درست نیست؛ بلکه می‌بایست بیشتر موانع را از سر راه برداریم و مشوق‌های جدیدی را وارد کنیم، سیاست‌گذاری درست کنیم و نظام مالیاتی درستی ایجاد کنیم. اصل کار در این‌جا برداشتن موانع است؛ برای مثال، اگر شما بخواهید یک استودیو بازی‌سازی تاسیس کنید و از نظر حقوقی نیز آن را ثبت کنید، باید اول بروید و از وزارت ارشاد مجوز بگیرید، سپس اگر بخواهید استودیو خود را به‌عنوان موسسه ثبت کنید نیز باید از قبل فعالیتی داشته باشید و این موارد در کنار پیگیری برای مالیات، بیمه و غیره در ایران بیشتر مانع برای کار بازی‌سازان می‌شوند. برای مثال، چون تعریف درستی از بازی‌های ویدیویی و سازنده‌های آن‌ها در نظام مالیاتی نشده، با آنها مثل سوپرمارکت برخورد می‌شود.

حال که گفتید امسال شتاب رشد صنعت بازی ایران کمتر است، به‌نظرتان فعالیت صرف برای یک‌ بازی‌ساز ایرانی در بازار ایران آن هم در این شرایط کافی است؟

نه، به هیچ عنوان کافی نیست؛ هر چند که بسیاری بازار ایران را رها نمی‌کنند، زیرا این بازار دارای پتانسیل‌های بالقوه‌ای است و با ایده‌های خاصی می‌شود تکانه جدیدی به این بازار وارد کرد و هنوز سبک‌های بازی زیادی در بازار ایران امتحان نشده. من فکر می‌کنم اگر بازی‌های جدید در سبک‌هایی که در بازار ایران دیده نشده یا کمتر منتشر شده، منتشر شود، مورد استقبال بازیکن ایرانی قرار می‌گیرد زیرا بازیکنان ایرانی هنوز تشنه بازی خوب هستند و ما در حال حاضر خلا بازی خیلی خوب در بازار ایران را داریم. این بحث بیشتر برای بازار بازی موبایل صدق می‌کند و در بازار بازی پلتفرم رایانه‌های شخصی چون ما سیستم درست و حسابی عرضه نداریم، در نتیجه هر کاری که منتشر شود مستقیما با آثار روز و بلاک‌باستر دنیا مقایسه می‌شود. گذشته از بحث مقایسه کاربران، چون سیستم توزیع درستی نیز برای بازی‌های رایانه‌های شخصی نداریم، تولید این بازی‌ها ریسک بالایی دارد و در نتیجه بیشتر بازی‌سازان ایرانی به سمت ساخت بازی برای پلتفرم موبایل کشیده می‌شوند.

از بحث مارکت که بگذریم، به نظرتان نمایشگاه بازی‌های ویدیویی ایران چه‌قدر به معرفی محصول بازی‌سازها کمک می‌کند؟ 

به‌نظر من نمایشگاه داخلی که خودمان برگزار می‌کنیم، بهتر است و حال پس از پنج سال عدم برگزاری، به‌نظر مخاطب بسیار بیشتری جذب می‌شود و می‌توان روی بازدید بی‌سابقه مخاطب نیز حساب باز کرد.

پس به‌نظرتان این نمایشگاه باید هر سال برگزار شود؟

بله، این نمایشگاه به برندسازی تیم‌های بازی‌سازی و محصولات‌شان کمک به‌سزایی می‌کند و روی دید مخاطب و مردم نیز تاثیر مثبتی دارد. آن‌ها با دیدن برگزاری این نمایشگاه و بازدید از آن، می‌بینند که صنعت بازی کشورشان فعال است.